تفاوت لایت کوین و بیت کوین
لایت کوین (LTC) به عنوان یکی از اولین ارزهای دیجیتال جایگزین شناخته می‌شود و در 13 اکتبر 2011 راه‌اندازی شده است. این ارز همچنان یکی از بزرگترین ارزهای دیجیتال از نظر ارزش بازار محسوب می‌شود. فلسفه جالبی در پس ایجاد لایت کوین وجود دارد. اگر بیت کوین به طلا تشبیه شود، لایت کوین با توجه به لوگو‌یی که دارد، یادآور نقره است.
مانند بیت کوین، لایت کوین (LTC) نیز از یک بلاک چین منبع باز بهره می‌برد که هیچ مرجع مرکزی آن را کنترل نمی‌کند. هر گره لایت کوین، یک نسخه از بلاک چین دارد تا از عدم تعارض تراکنش‌های جدید با تاریخچه تراکنش‌ها اطمینان حاصل شود. ماینرها نیز با افزودن تراکنش‌های جدید به بلوک‌های تازه استخراج شده، به پردازش تراکنش‌ها کمک می‌کنند.
لایت کوین (LTC) و بیت کوین تفاوت‌های مهمی دارند. تراکنش‌ها در لایت کوین سریع‌تر انجام می‌شوند و عرضه ارز دیجیتال بیشتری دارد. لایت کوین برای حفظ عدالت در فرآیند استخراج از الگوریتم هش متفاوتی استفاده می‌کند. این ویژگی‌ها در موفقیت لایت کوین نقش داشته و آن را به یکی از برترین ارزهای دیجیتال طی سال‌های گذشته تبدیل کرده است.
خالق لایت کوین کیست؟
لایت کوین توسط چارلی لی (Charlie Lee) که از فارغ‌التحصیلان موسسه فناوری ماساچوست است، به وجود آمد. لی پیش از ایجاد لایت کوین، مهندس ارشد در گوگل بود. او در سال 2011 به بیت کوین علاقه‌مند شد و در سال 2013 به عنوان مدیر مهندسی به صرافی ارزهای دیجیتال کوین بیس (Coinbase) پیوست.
لی پس از پیوستن به کوین بیس، توسعه لایت کوین را رها کرد. او معتقد بود که کمک به مردم برای «خرید و نگهداری بیت کوین» مهم است، زیرا لایت کوین هنوز به اندازه کافی رشد نکرده بود.
در اواخر سال 2017، لی کوین بیس را ترک کرد تا به طور تمام وقت روی توسعه لایت کوین تمرکز کند. در حال حاضر، او مدیرعامل بنیاد لایت کوین است، سازمانی غیرانتفاعی که به حمایت از این ارز دیجیتال اختصاص یافته است.
در دسامبر 2017، چارلی لی اعلام کرد که تمام دارایی‌های لایت کوین خود را می‌فروشد و اهدا می‌کند. او اغلب به این متهم می‌شد که با استفاده از توییتر در مورد این ارز دیجیتال برای منافع شخصی خود تبلیغ می‌کند. در آن زمان، لایت کوین به بالاترین قیمت تاریخی خود یعنی حدود 350 دلار رسید و این حرکت لی با انتقادات زیادی مواجه شد.
اما دلیل ایجاد لایت کوین چه بود؟ لی در بیانیه‌ای که در اکتبر ۲۰۱۱ در انجمن بیت‌کوین تاک (Bitcointalk) منتشر کرد، اعلام نمود که هدف او ساختن “نسخه‌ای ساده از بیت کوین” با استفاده از بهترین نوآوری‌های بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال جایگزین بود.
لایت کوین به عنوان یک پروژه فرعی آغاز شد، هنگامی که لی با پایگاه کد بیت کوین آزمایش می‌کرد تا یک فورک از بلاک چین بیت کوین ایجاد کند. اما این پروژه به تدریج رشد کرد و به یکی از برجسته‌ترین ارزهای دیجیتال جایگزین تبدیل شد.
لایت کوین به دلیل نوآوری‌هایی مانند ترکیب سرعت انتشار بلاک سریع‌تر و استفاده از الگوریتم هش Scrypt، از دیگر ارزهای دیجیتال جایگزین متمایز شد. همچنین، برعکس سایر پروژه‌های ارزهای دیجیتال، لایت کوین از پیش‌ماینینگ (premine) اجتناب کرد، یعنی فرایندی که در آن سازندگان یک ارز دیجیتال مقداری از کوین‌ها را پیش از عرضه عمومی استخراج می‌کنند.
در آن زمان، بسیاری از اعضای جامعه ارزهای دیجیتال خواهان جایگزینی بودند که عرضه‌ای عادلانه مانند بیت کوین داشته باشد. لی در واکنش به این خواسته‌ها، تاکید کرد که کنترل حجم زیادی از کوین توسط یک گروه خاص “بر خلاف دیدگاه غیرمتمرکز بیت‌کوین” است.
یک هفته پیش از راه‌اندازی لایت کوین، چارلی لی کد منبع و نسخه‌های باینری را منتشر کرد تا افراد بتوانند پیش از آغاز رسمی آن، آزمایش‌های لازم را انجام دهند. زمان عرضه از طریق نظرسنجی در انجمن Bitcointalk تعیین شد تا اعضا بتوانند مناسب‌ترین زمان را برای خود انتخاب کنند. با دانستن تاریخ عرضه، همه به صورت همزمان قادر بودند استخراج را آغاز کنند و تنها نیاز به ایجاد یک تغییر ساده در فایل‌های خود داشتند.
اگرچه لایت کوین مقدار کمی به صورت پیش‌ماینینگ استخراج شد، اما این میزان بسیار کم بود. در مجموع، 150 لایت کوین برای ایجاد جنسیس بلاک (اولین بلوک در شبکه) و دو بلاک بعدی برای تایید اعتبار استخراج شدند. هنگامی که لایت کوین عرضه شد، پاداش استخراج هر بلاک، 50 لایت کوین بود که در آن زمان ارزش چندانی نداشت.
لایت کوین در مقایسه با بیت کوین
لایت کوین یک ارز دیجیتال همتا به همتا (P2P) است که بر اساس فناوری بلاک چین توسعه یافته و هدف آن بهبود برخی محدودیت‌های بیت کوین (BTC) است.
هدف اصلی لایت کوین تسهیل پذیرش آن توسط کسب‌وکارها از طریق انجام تراکنش‌های سریع‌تر نسبت به بیت کوین است. به طور متوسط، استخراج یک بلاک در لایت کوین دو و نیم دقیقه زمان می‌برد که یک چهارم زمان مورد نیاز برای استخراج یک بلاک در بیت کوین است. این به این معنی است که کسب‌وکارهایی که نیاز به انجام تراکنش‌های ایمن دارند، دیگر مجبور نیستند یک ساعت کامل برای شش تأیید در شبکه صبر کنند.
معامله‌گران همچنین می‌توانند برای اطمینان بیشتر، منتظر تأییدهای شبکه اضافی در هنگام استفاده از لایت کوین باشند. با توجه به اینکه بلاک‌ها در لایت‌کوین چهار برابر سریع‌تر ایجاد می‌شوند، سختی استخراج شبکه نیز سریع‌تر تنظیم می‌شود (تقریباً هر سه روز و نیم).
برای حفظ مشابهت با روند تولید بیت کوین، رویدادهای نصف شدن پاداش استخراج در لایت کوین نیز برنامه‌ریزی شده است. در بیت کوین، پاداش استخراج هر 210،000 بلاک نصف می‌شود، در حالی که در لایت کوین، این کاهش هر 840،000 بلاک رخ می‌دهد. به همین ترتیب، عرضه لایت کوین به 84 میلیون کوین محدود شده است تا همزمان با آخرین استخراج بیت کوین، آخرین لایت کوین نیز استخراج شود.
بیت کوین از الگوریتم هش SHA-256 استفاده می‌کند، اما لایت کوین از الگوریتم هش Scrypt بهره می‌برد که یک تابع مشتق کلید مبتنی بر رمز عبور است. این الگوریتم توسط Tarsnap توسعه یافته و برای استفاده در سیستم پشتیبان آنلاین طراحی شده است. همچنین، این الگوریتم به عنوان یک روش دفاعی در برابر حملات سخت‌افزاری مانند مدارهای ویژه برنامه (ASIC) شناخته می‌شود.
ویژگی‌های خاص لایت کوین برای جلوگیری از حملات احتمالی توسط سخت‌افزارهای استخراج تخصصی طراحی شده‌اند، زیرا در ابتدا تصور می‌شد بیت کوین در معرض این نوع حملات آسیب‌پذیر است.
الگوریتم اجماع لایت کوین، با توجه به نیاز به پیشگیری از رقابت احتمالی استخراج، حافظه‌فشرده است. در عمل، این رقابت مورد انتظار رخ نداد و سخت‌افزارهای استخراج تخصصی برای استفاده در شبکه لایت کوین توسعه داده شدند.
لایت کوین ویژگی‌های نوآورانه‌ای به کار می‌گیرد
لایت کوین از فناوری‌های پیشرفته‌ای بهره می‌برد که در شبکه بیت کوین نیز اجرا شده‌اند. این بهبودها به شبکه کمک می‌کنند تا تراکنش‌های بیشتری در هر ثانیه انجام دهد، بدون آنکه تمرکززدایی را تحت تأثیر قرار دهد و امنیت و حریم خصوصی تراکنش‌ها را حفظ کند.
پیاده‌سازی SegWit در لایت کوین
شباهت‌های زیادی بین بیت کوین و لایت کوین وجود دارد که به این معنی است که هر دو ارز دیجیتال می‌توانند به‌روزرسانی‌های مشابهی را تجربه کنند. ابتدا لایت کوین به‌روزرسانی می‌شود، زیرا اگر خطایی در شبکه آن رخ دهد، نسبت به بیت کوین تأثیرات کمتری خواهد داشت.
جداسازی امضای تراکنش‌ها (SegWit) یکی از نخستین ویژگی‌هایی بود که ابتدا در بلاک چین لایت کوین پیاده‌سازی شد و سپس به بیت کوین منتقل شد. این فناوری برای اولین بار در سال 2015 برای بیت کوین پیشنهاد شد، اما لایت کوین زودتر آن را پذیرفت. پس از موفقیت پیاده‌سازی در لایت کوین و عدم بروز مشکلات عمده، بیت کوین نیز این ویژگی را پذیرفت.
SegWit با جدا کردن داده‌های امضای دیجیتال (شاهد) از تراکنش‌ها و استفاده بهینه‌تر از فضای بلاک، به مقیاس‌پذیری ارز دیجیتال کمک می‌کند. این ویژگی برای حل مشکلات مقیاس‌پذیری بیت کوین توسعه یافته بود.
لایت کوین در اوایل سال 2017 SegWit را پذیرفت و این ویژگی موفقیت‌آمیز در بلاک چین لایت کوین بود. به همین دلیل، بیت کوین نیز این ویژگی را در شبکه خود اجرا کرد. به مرور زمان، میزان پذیرش این ویژگی در هر دو شبکه افزایش یافت.
شبکه لایتنینگ در لایت کوین
شبکه لایتنینگ یک راهکار مقیاس‌پذیری است که در واقع یک لایه اضافی روی بلاک چین ارزهای دیجیتال ایجاد می‌کند و امکان انجام تراکنش‌های سریع و کم‌هزینه را فراهم می‌کند. این لایه اضافی شامل کانال‌های پرداخت است که توسط کاربران ایجاد شده‌اند. این شبکه در ابتدا برای اجرای در بلاک چین بیت کوین طراحی شد.
مانند SegWit، شبکه لایتنینگ ابتدا در لایت کوین پیاده‌سازی شد و بسیاری از کاربران از آن برای آزمایش شبکه لایتنینگ در یک محیط اقتصادی واقعی استفاده کردند. این راهکار لایه دوم مقیاس‌پذیری بحث‌های زیادی به همراه داشت. منتقدان معتقد بودند که این شبکه کاربران را به سمت استفاده از کیف پول‌های غیرمتمرکز هدایت می‌کند و کاربران باید گره‌های خود را روی آن اجرا کنند.
پذیرش شبکه لایتنینگ در لایت کوین کندتر از بیت کوین بوده است، در حالی که شبکه لایتنینگ بیت کوین در مراحل اولیه خود رشد سریعی را تجربه کرد. دلیل این کاهش سرعت ممکن است کارمزدهای پایین تراکنش‌ها در لایه پایه لایت کوین باشد.
اولین سوآپ اتمی خارج از زنجیره بین شبکه‌های لایتنینگ بیت کوین و لایت کوین در سال 2017 با موفقیت انجام شد. چارلی لی پیشنهاد کرد که لایت کوین می‌تواند به عنوان راهی برای استفاده از شبکه لایتنینگ به کاربران کمک کند، به ویژه زمانی که بلاک چین بیت کوین شلوغ است و کارمزدها افزایش یافته است.
میمبل ویمبل
پروتکل میمبل ویمبل (MimbleWimble) یک پیاده‌سازی اصلاح شده از الگوریتم اثبات کار (PoW) است که اساس بلاک‌چین یک ارز دیجیتال را تشکیل می‌دهد. این پروتکل از شناسایی ورودی‌ها و خروجی‌های مرتبط با تراکنش‌ها جلوگیری می‌کند و بهبود حریم خصوصی و دشواری در ردیابی تراکنش‌ها را به همراه دارد.
لایت کوین در اکتبر 2020 پروتکل میمبل ویمبل را در شبکه آزمایشی خود راه‌اندازی کرد. توسعه‌دهنده اصلی بر تلاش برای ساده‌سازی آزمایش آن برای “کاربران غیر فنی لایت‌کوین” تمرکز کرده است. با این حال، هنوز اتفاق نظر قطعی در مورد بهترین روش استفاده از پروتکل میمبل ویمبل در لایت کوین یا بیت کوین وجود ندارد.
برخی توسعه‌دهندگان معتقدند که ادغام پروتکل میمبل ویمبل با بیت کوین می‌تواند چالش‌های زیادی ایجاد کند و نتایج نامطلوبی به همراه داشته باشد. به همین دلیل، برخی پیشنهاد می‌کنند که این پروتکل به عنوان یک زنجیره جانبی برای لایت کوین یا بیت کوین استفاده شود.
کاربردهای لایت کوین
لایت کوین یکی از نخستین آلت‌کوین‌های موفق بود و در طول زمان با انتقاداتی مبنی بر فقدان ارزش ذاتی روبرو شده است. با وجود عرضه محدود و به عنوان یک “نسخه ساده بیت کوین”، لایت کوین توجه کاربران را به خود جلب کرده است.
تورم لایت کوین از طریق رویدادهای نصف شدن پاداش یا هالوینگ کنترل می‌شود. از زمان عرضه، بلاک چین لایت کوین توانسته است امنیت بالایی را حفظ کند و در برابر حملات 51 درصدی مقاومت کند، حملاتی که در آن یک فرد یا گروه کنترل بیش از 51 درصد از قدرت پردازش شبکه را به دست می‌گیرد.
به دلیل عملکرد خوب و عدم سوءاستفاده، لایت کوین به عنوان “نقره” دنیای ارزهای دیجیتال شناخته می‌شود. لایت کوین به عنوان یک ارز دیجیتال با اعتماد بالا و کارمزد نسبتاً پایین در انجام تراکنش‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
حفظ حریم خصوصی در شبکه لایت کوین نسبت به شبکه‌های دیگر با کارمزدهای بالاتر، ساده‌تر است زیرا هزینه جابه‌جایی وجوه کمتر است. همچنین، لایت کوین برای پرداخت هزینه کالاها و خدمات استفاده می‌شود و اکثر پردازنده‌های پرداخت ارز دیجیتال از آن پشتیبانی می‌کنند.
لایت کوین از نقدشوندگی بالایی برخوردار است و در اکثر صرافی‌های معتبر ارز دیجیتال قابل دسترسی است. با توجه به هزینه پایین تراکنش‌ها، برخی حتی از لایت کوین برای انتقال وجوه بین صرافی‌های مختلف یا پلت‌فرم‌های وام‌دهی استفاده می‌کنند تا از کارمزد بالای تراکنش در شبکه‌هایی مانند بیت کوین یا اتریوم جلوگیری کنند.
شبکه لایت کوین به طور مداوم بیش از 100,000 تراکنش در روز را پردازش می‌کند و معمولاً بین 200,000 تا 300,000 آدرس فعال دارد. اگرچه به اندازه شبکه بیت کوین شهرت ندارد، اما قابلیت استفاده آن چشمگیر است.
منبع خبر : https://nipoto.com/mag/what-is-litecoin/
