فقط دو سه بار وزنه زدن تو هفته می‌تونه تریلیون‌ها باکتری‌ای که تو روده‌تون زندگی می‌کنن رو به طور قابل توجهی تغییر بده، و این اتفاق ممکنه تو کمتر از هشت هفته بیفته.
اینا نتایج یه تحقیق جدیده – که البته هنوز داوری علمی نشده – که نشون میده آدمای بی‌تحرکی که شروع به تمرینات مقاومتی می‌کنن، تغییرات قابل توجهی تو میکروبیوم روده‌شون نشون میدن؛ یعنی همون جامعه میکروب‌هایی که تو دستگاه گوارش زندگی می‌کنن.
روده‌ی شما خونه‌ی باکتری‌ها، قارچ‌ها، ویروس‌ها و بقیه موجودات میکروسکوپیه که بیشترشون تو روده بزرگ زندگی می‌کنن. این میکروب‌ها به تجزیه غذایی که بدنتون به تنهایی نمی‌تونه هضمش کنه، کمک می‌کنن و بهتون اجازه میدن به مواد مغذی و ویتامین‌های بیشتری دسترسی داشته باشید.
بعضی از باکتری‌ها مفید به حساب میان، چون اغلب تو آدمایی که هم از نظر جسمی و هم روحی سالم هستن، پیدا می‌شن. اونا ترکیباتی تولید می‌کنن که به نظر میاد از سلامتی حمایت می‌کنن.
ترکیب میکروبیوم روده‌تون ثابت نیست. بر اساس عواملی مثل چی می‌خورید، چند سالتونه، چقدر خوب می‌خوابید و همونطور که این تحقیق نشون میده، اینکه ورزش می‌کنید یا نه، تغییر می‌کونه.
محققای دانشگاه توبینگن تو آلمان ۱۵۰ نفر رو که معمولاً ورزش نمی‌کردن، استخدام کردن و ازشون خواستن که برای هشت هفته، دو تا سه بار در هفته تمرینات مقاومتی انجام بدن. شرکت‌کننده‌ها یا از وزنه‌های سبک‌تر با تکرارهای بیشتر (۱۵ تا ۲۰) یا از وزنه‌های سنگین‌تر با تکرارهای کمتر (هشت تا ده) استفاده می‌کردن.
هر دو روش، بهبودهای مشابهی تو قدرت و ترکیب بدن ایجاد کردن. تمرین‌ها شامل پرس سینه، تمرینات شکم، پشت پا، پرس پا و تمرینات کمر بود – از هر کدوم دو ست.
محقق‌ها نمونه‌های مدفوع رو اول برنامه، بعد از چهار هفته و بعد از هشت هفته جمع‌آوری کردن تا تغییرات باکتری‌های روده شرکت‌کننده‌ها رو ردیابی کنن.
بعضی از آدما خیلی سریع‌تر از بقیه قوی شدن. محقق‌ها شرکت‌کننده‌ها رو به دو گروه «پاسخ‌دهنده‌های بالا» – یعنی ۲۰ درصد برتر که قدرتشون به طور متوسط بیشتر از ۳۳ درصد زیاد شده بود – و «پاسخ‌دهنده‌های پایین» – یعنی ۲۰ درصد پایین که کمتر از ۱۲.۲ درصد قوی شده بودن – تقسیم کردن.
بزرگترین عاملی که مشخص می‌کرد یه نفر پاسخ‌دهنده بالا یا پایینه، به نظر میاد سطح قدرت اولیه‌اش بود.
ولی محقق‌ها یه چیز جالب دیگه هم پیدا کردن: آدمایی که بیشترین قدرت رو به دست آورده بودن، تغییرات ظریف ولی قابل توجهی تو باکتری‌های روده‌شون نشون دادن که بقیه نداشتن.
پاسخ‌دهنده‌های بالا، افزایش تو ۱۶ نوع باکتری و کاهش تو ۱۱ نوع دیگه رو نشون دادن. دو تا باکتری به خصوص خیلی تو چشم بودن: Faecalibacterium و Roseburia hominis.
هر دوتاشون بوتیرات تولید می‌کنن، که یه نوع ترکیبه به اسم اسید چرب زنجیره کوتاه. این ترکیبات وقتی باکتری‌های روده فیبر رو تجزیه می‌کنن، به وجود میان و چند تا کار انجام میدن: برای بدن انرژی تأمین می‌کنن و به حفظ یه پوشش روده سالم کمک می‌کنن، که این جلوی ورود باکتری‌های مضر به جریان خون رو می‌گیره.
افزایش‌های مشابهی تو این باکتری‌ها تو تحقیقات دیگه‌ای که ورزش و روده رو بررسی کردن هم پیدا شده. با این حال، تو این تحقیق، محقق‌ها افزایش واقعی‌ای تو اسیدهای چرب زنجیره کوتاه تو نمونه‌های مدفوع پیدا نکردن؛ فقط تعداد بیشتری از باکتری‌هایی که اونا رو تولید می‌کنن، پیدا کردن.
به این سادگی‌ها هم نیست
خیلی وسوسه‌انگیزه که بعضی از باکتری‌ها رو «خوب» یا «بد» برچسب بزنیم، ولی به این سادگی‌ها هم نیست. تو طول این تحقیق، بعضی از باکتری‌هایی که معمولاً با سلامتی خوب مرتبطن، کم شدن، در حالی که بقیه که قبلاً با سلامتی ضعیف مرتبط بودن، زیاد شدن.
این یه نکته مهم رو نشون میده: میکروبیوم هر کسی منحصر به فرده. همون باکتری ممکنه تو آدمای مختلف نقش‌های متفاوتی رو بازی کنه، که بستگی به خود فرد و سلامتی کلیش داره.
ما همچنین نمی‌تونیم با قطعیت بگیم که آیا تغییرات تو باکتری‌های روده باعث افزایش قدرت شده، یا اینکه قوی‌تر شدن باعث تغییرات باکتریایی شده. تحقیقاتی مثل این می‌تونن ارتباط‌ها رو نشون بدن، ولی نمی‌تونن علت و معلول رو ثابت کنن؛ میکروبیوم تحت تأثیر عوامل خیلی زیادیه که نمیشه همه‌شون رو کنترل کرد.
مثلاً، رژیم غذایی تأثیر بزرگی روی باکتری‌های روده داره. به شرکت‌کننده‌ها گفته شده بود که عادت‌های غذایی‌شون رو تو طول تحقیق تغییر ندن، ولی خیلی سخته که دقیقاً ردیابی کنیم آدما چی می‌خورن.
ممکنه بعضی از پاسخ‌دهنده‌های بالا با تمرکز بیشتر روی تناسب اندام، رژیم غذایی‌شون رو هم تغییر داده باشن و این می‌تونه هم تو تغییرات باکتریایی‌شون و هم تو افزایش قدرتشون نقش داشته باشه.
چیزی که با اطمینان بیشتری می‌تونیم بگیم اینه که ورزش به نظر میاد برای سلامت کلی جسمی و روحی مفیده و باید بخشی از یه سبک زندگی سالم باشه، فارغ از اینکه با میکروب‌های روده‌تون چیکار می‌کونه.
این یه تحقیق کوچیک بود که هنوزم باید از فرآیند داوری علمی، یعنی بررسی رسمی توسط دانشمندای دیگه، عبور کنه. ولی پتانسیل اینو داره که به شواهد رو به رشدی اضافه کنه که نشون میدن انتخاب‌های سبک زندگی ما، از جمله اینکه چقدر تحرک داریم، می‌تونه روی دنیای میکروسکوپی‌ای که درون ما زندگی می‌کنه، تأثیر بذاره.
