به گزارش نيوز اسکاي و به نقل از news-medical در مطالعه اخیر منتشر شده در مجله تحقیقات تغذیه، محققان ارتباط بین مصرف روزانه فولات، بیماری های قلبی عروقی (CVD) و مرگ و میر ناشی از همه علل را بررسی کردند.

تحقیقات نشان می دهد که فولات ممکن است یک عامل قابل تغییر در پیشگیری از دیابت باشد. مصرف فولات از غذاها یا مکمل ها نیز از CVD در جمعیت عمومی جلوگیری می کند.

در حالی که برخی از مطالعات قبلی تأثیر بالقوه مفید فولات را برای افراد نسبتاً سالم نشان داده‌اند، تحقیقاتی برای ارزیابی تأثیر خاص فولات بر مرگ‌ومیر مرتبط با اختلال قند خون مورد نیاز است.

در مطالعه حاضر، محققان این فرضیه را مطرح کردند که مصرف روزانه فولات ممکن است اثر محافظتی بر مرگ و میر بیماران دیسگلیسمی داشته باشد.

بررسی ملی سلامت و تغذیه (NHANES) یک بررسی احتمالی پیچیده و چند مرحله ای است که وضعیت تغذیه و سلامت شهروندان ایالات متحده را بررسی می کند. این تیم مصرف روزانه فولات را با افزودن فولات دریافتی روزانه از غذا و مکمل های فولات روزانه محاسبه کردند.

مصاحبه‌گران آموزش‌دیده داده‌های دریافت فولات از غذاها را از طریق یادآوری رژیم غذایی 24 ساعته جمع‌آوری کردند. هر شرکت‌کننده به مجموعه‌ای از ابزارهای اندازه‌گیری در اتاق مصاحبه رژیم غذایی مرکز معاینه سیار NHANES (MEC) برای ثبت مقادیر تمام غذاهای مصرف‌شده در 24 ساعت گذشته دسترسی داشت.

اطلاعات اداری، مانند قابلیت اطمینان و کامل بودن داده ها، برای اطمینان از کیفیت داده ها ثبت شد. پایگاه داده های غذا و مواد مغذی وزارت کشاورزی ایالات متحده برای مطالعات رژیم غذایی، میزان مصرف روزانه فولات از غذا را تخمین زد. همچنین تخمین زده شد که میانگین مصرف روزانه فولات باعث کاهش خطاهای احتمالی اندازه گیری مربوط به یادآوری 24 ساعته می شود.

شرکت کنندگان مبتلا به پیش دیابت، دیابت و مقاومت به انسولین (IR) به ترتیب 158129، 117746 و 210896.80 نفر در سال پیگیری شدند. از این میان، به ترتیب 3356 (1053 CVD و 672 سرطان)، 3796 (1117 CVD و 854 سرطان) و 4340 (1286 CVD و 928 سرطان) مرگ در میان این شرکت کنندگان مبتلا به دیابت، پیش دیابت و IR رخ داد.

تقریباً 21 درصد از شرکت کنندگان مبتلا به دیابت، متوسط نیاز روزانه تخمین زده شده به فولات را برآورده کردند و 29.42 درصد از مکمل های فولات استفاده کردند. علاوه بر این، 27.17 درصد از شرکت کنندگان پیش دیابت روزانه فولات و 24.14 درصد مکمل های فولات مصرف می کردند. همچنین 29.75 درصد از شرکت کنندگان با IR روزانه فولات و 20.32 درصد مکمل فولات مصرف کردند.

مصرف روزانه فولات تمام شرکت کنندگان به طور قابل توجهی و معکوس با هموگلوبین گلیکوزیله A1c (HbA1c)، انسولین پلاسما ناشتا (FPI) و ارزیابی مدل هموستاز مقاومت به انسولین (HOMA-IR) بر اساس دوز-پاسخ مرتبط بود.

مصرف روزانه بیشتر فولات همچنین به طور قابل توجهی و وابسته به دوز با گلوکز پلاسما ناشتا (FPG) و پروتئین واکنشی C (CRP) در بیماران پیش دیابت یا دیابت، اما با افزایش تیروکسین در بیماران IR یا دیابت مرتبط بود.

افزایش مصرف فولات روزانه به طور قابل توجهی با سطوح بالاتر تری گلیسیرید و کلسترول در شرکت کنندگان دارای مقاومت به انسولین و سطوح لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) در افراد مبتلا به دیابت مرتبط بود.

در همه مدل‌های چند متغیره، همبستگی معکوس قابل‌توجهی بین مصرف روزانه فولات و مرگ و میر ناشی از همه علل، بیماری‌های قلبی عروقی و سرطان در بیماران پیش دیابت یا دیابت وجود داشت. در شرکت‌کنندگان مبتلا به دیابت، افزایش یک واحدی در دریافت فولات تبدیل‌شده به ln به طور قابل‌توجهی با کاهش 7.1 درصدی در همه علل، کاهش 11.4 درصدی در CVD و کاهش 6.4 درصدی در مرگ و میر ناشی از سرطان مرتبط بود.

همچنین، در بیماران مبتلا به پیش دیابت، افزایش یک واحدی در دریافت فولات تبدیل شده به ln با کاهش 3.6 درصدی در همه علل، کاهش 7.8 درصدی در CVD و کاهش 3.6 درصدی در مرگ و میر ناشی از سرطان همراه بود.

در بین بیماران IR، مصرف روزانه فولات به طور معکوس با مرگ و میر همه علل و CVD در مدل‌های مستمر و طبقه‌بندی مرتبط بود، در حالی که بین مصرف فولات و مرگ و میر ناشی از سرطان رابطه معنی‌داری وجود نداشت.

در مدل اسپلاین مکعبی محدود، HR از CVD، همه علل و مرگ و میر ناشی از سرطان به طور قابل توجهی و خطی با افزایش مصرف روزانه فولات در بین همه شرکت‌کنندگان کاهش یافت.

در بیماران دیابتی، پیش دیابتی یا IR، مصرف فولات در رژیم غذایی به طور قابل توجهی با مرگ و میر ناشی از CVD، همه علل و سرطان مرتبط بود.

شرکت‌کنندگانی که مکمل‌های فولات مصرف می‌کردند به طور قابل‌توجهی مرگ و میر ناشی از همه علل و CVD را در بین مبتلایان به دیابت، کاهش قابل توجهی کاهش مرگ و میر ناشی از سرطان و همه علل در میان بیماران پیش دیابت، و مرگ و میر ناشی از همه علت‌ها در بیماران مقاوم به انسولین گزارش کردند.

در میان بیماران دیابتی، مدت زمان دیابت به طور قابل توجهی ارتباط بین مصرف روزانه فولات و CVD، سرطان و مرگ و میر ناشی از همه علل را تغییر داد و این ارتباط تنها در بین 14 شرکت کننده با طول مدت دیابت کمتر از ده سال معنی دار بود.

یافته های مطالعه نشان داد در میان دیابت، پیش دیابت یا IR، افزایش مصرف روزانه فولات ممکن است خطر مرگ و میر، به ویژه مرگ و میر ناشی از CVD را کاهش دهد.

این یافته ها نشان می دهد که افراد مبتلا به اختلال قند خون ممکن است به طور قابل توجهی از مصرف فولات سود ببرند. تحقیقات بیشتری برای تایید یافته های حاضر و روشن کردن مکانیسم های احتمالی مورد نیاز است.